Makumbaya deel 2
Afrikaans eten.
Terug lopend van de school laten we de Bonaventura groep het leven van een dorp zien waar totaal geen of weinig faciliteiten zijn.
Geen winkels, geen elektriciteit, geen stromend water maar water uit de pomp, geen auto`s maar ezelskarren,
in het regenseizoen kunnen de mensen niet eens het dorp uit, omdat het water dan tot hun knieën staat!
Na de wandeling gaat iedereen kennis maken met de West-Afrikaanse keuken.
In Afrika is men gewend om de maaltijden voor grote groepen mensen te bereiden.
Zowel bij grote bijeenkomsten eet men samen als wel in de relatief grote gezinnen.
De dag ervoor had de Alkalo geld opgehaald in het hotel om alles in te kopen.
Hier nog gewoon water uit de pomp!
De vrouwen waren al druk bezig met het voorbereiden van de maaltijd,
groente werden schoongemaakt, rijst gekookt in een giga grote kook pot, kruiden gestampt,
kippen schoongemaakt en dan alles lekker laten pruttelen voor een paar uur.
We eten Benachin, wat letterlijk betekend: alles in één pot
Koken gebeurt nooit in huis, maar buiten op een houtskoolvuurtje op de binnenvloer.
De vrouwen waren druk bezig met het stampen van de kruiden.
De leerlingen bekeken eerst hoe dat in zijn werk gaat, daar zag ik ze al grote ogen opzetten,
van gaan wij dat straks eten! Eigenlijk waren ze nu even
stil, je zag ze allemaal denken!
Er is ipv kippen vangen en slachten op het erf, gekozen voor kipfilet,
wat alleen verkrijgbaar is in het toeristengebied.
We hebben eerst aan de vrouwen moeten uitleggen wat kipfilet was,
want hier eten ze kip waar bijna alles van opgegeten wordt, alleen de grote botten blijven over voor de hond.
Voor twee kinderen die geen vlees aten werd er vis klaargemaakt.
Ik had voor deze gelegenheid gevraagd of de zuster van de Alkalo
even wilde laten zien aan de groep hoe er hier gestreken wordt zonder elektriciteit,
met hete kooltjes dus!
En overal kinderen!
Het eten is klaar en wordt in grote schalen opgediend.
Boven op de schalen kwam als garnering tomaten en komkommer,
wat hier ongewoon is, maar wat ik kende van Auwa de vrouw van Sonko
die dat altijd speciaal doet als ze voor mij kookt.
Iedereen kreeg een frisdrankje.
Zo lief, op elke leerling zat een kindje op schoot,
zelfs bij de jongens en bij sommige zag ik dat ze zelfs ontroerd waren!
Maar voor dat wij konden
eten moesten eerst alle kindjes van schoot van de leerlingen.
Dat wordt smullen.
Het eten was voortreffelijk de vrouwen hadden heerlijk gekookt en uiteraard
at het halve dorp ook mee, zoals ze gewend zijn om alles te delen met elkaar!
Na gedane zaken moet er ook hier afgewassen worden!
De apotheek .
Ook de apotheek wordt door de leerlingen Bona bezocht in Makumbaya.
Er waren in Makumbaya geen medische voorzieningen,
maar daar hebben wij dankzij een sponsor
PFC uit Apeldoorn
twee jaar verandering in gebracht door een apotheek te openen.
Deze wordt gerund door een gediplomeerde
verpleger.
Hij kan tevens malaria testen afnemen, zwangerschap testen, wonden
verzorgen .
Bij oudere patiënten gaat hij zelfs `s avonds langs om te kijken of zij
hun medicijnen wel ingenomen hebben.
Buiten de normale medicijnen om worden er ook
anticonceptie pillen en condooms verkocht
en die worden gretig afgenomen mag ik wel zeggen!
De apotheek is een aanwinst voor het dorp, nu hoeven de
bewoners niet uren te lopen
voordat ze bij de eerste de beste dokter/ apotheek zijn.
Tekst en uitleg wordt er gegeven aan de Bona groep omtrent de medicijnen die er verkocht worden.
De apotheek is niet te vergelijken met een apotheek bij
ons of in een stad in Gambia,
maar voor een dorp ver van de bewoonde wereld is dit een enorme
aanwinst.
Voordat de Bonaventura groep kwam heb ik de apotheek bezocht en daar materiaal afgeleverd,
waaronder een weegschaal, nieuwe thermometers,
otoscoop voor in je oor te kijken en een weegschaal/doek om pas geboren baby's te wegen.
Maar goed, die weegdoek moest even uitgeprobeerd worden, maar geen pas geboren baby aanwezig, dan maar een iets oudere baby!
Drama!...
Moeder met baby op haar rug van de straat geplukt, moeder begreep wat de bedoeling was, helaas kind niet!
Baby was te groot voor die weegdoek met als gevolg brullen! Ziet ze eerst van haar leven een blanke, wordt ze daarna door 3 man sterk bijna opgehangen!
Kind wordt gekalmeerd met een koekje,tranen worden gedroogd, en hup weer op moeders rug. Nou we weten in iedere geval hoe het niet moet.
Tevens otoscoop uitgelegd en uiteraard moest er direct in mijn oor gekeken worden, die gelukkig schoon was!
De apotheek loopt bijzonder goed, ik ben trots op onze verpleger Yusupha.
Om dat uit te delen met tientallen kinderen om je heen, is geen goed idee!
Ik weet uit ervaring dat de tamtam heel snel gaat hier en voordat je het weet
staan er honderden gillende kinderen met die handjes omhoog aan je te trekken.
Dus had ik afgesproken
dat alle Bona leerlingen een kindje mee naar binnen zouden nemen
in de kamer van de Alkalo.
Daar zouden zij de kinderen omkleden in nieuwe kleertjes.
Nou dat was wat, moest echt iemand bij de deur gaan staan om de andere
kinderen
die de geruchten toch al gehoord hadden dat daar kleertjes te halen
viel, tegen te houden!
Dat is sneu natuurlijk en rot want nu hadden we huilende kinderen buiten!
Maar er was helaas niet genoeg voor iedereen.
Leuk hoor, kind blij, Bona kind blij, ik blij, wat over was werd aan één van de moeders gegeven en dat werd weer verdeeld.
Ik heb met Sonko, onze assistent, afgesproken dat hij later,
een grote zak met kleertjes en schoenen af gaat leveren uit onze opslag vandaan.
Deze geven we dan aan de vrouwen die gekookt hebben als dank.
Dit was
het einde van het programma in Makumbaya, de Alkalo werd bedankt voor
het openstellen van zijn huis,
de gastvrijheid en de vrouwen voor het heerlijke eten.
Manneh voor het uitwerken van het hele programma in Makumbaya en ook voor
Kunkujang Jattaya waar we nu naar toe gaan.
Deze dag is nog niet voorbij, we gaan nu op weg naar Maladah school in
Kunkujang, wordt vervolg….
.jpg)