Makumbaya

Samen met Felia en Kathleen, 2 dames uit Nederland, maar van Surinaamse afkomst naar Makumbaya toe.
Het was voor Felia en Kathleen de eerste keer in Gambia, ik heb ze dus uitgenodigd om eens een kijkje
te nemen in een dorp waar geen medische voorzieningen zijn,
 (behalve onze apotheek dan) waar geen elektriciteit is, geen water uit een kraan,
alleen maar heel klein winkeltje.

Waar kinderen kilometers moeten lopen naar school en waar de bevolking om medisch onderzocht  te kunnen worden,
 naar een groter dorp moeten dat zo’n 10 km verderop ligt of naar het ziekenhuis in Banjul 25 km verderop.
En als ze mazzel hebben is er een auto of ezelwagen die ze weg kunnen brengen, anders is het lopen!

     


Alleen maar zandweg er naar toe!


De dorpspomp.

Onderweg eerst even genieten van de stilte om ons heen en luisteren naar het lied wat de vogels zingen!
Heerlijk die stilte hier, even weg uit het drukke toeristengebied.
 

Armoe troef hier! Het is meloenen tijd, deze vrouw loopt met een meloen van een paar kilo op haar hoofd!

 

     

Eerst maar even groeten bij de Akalo (Hoofd van het dorp) mij kennen ze inmiddels al jaren, maar de dames nog niet.
Even bijkletsen, kinderen allemaal een lolly, en dan naar de lagere school.

     


Vrouwen onder elkaar!

     
     


Wil je ook een lolly?


Overal zie je kinderen,
die met je meelopen en je keurig netjes een hand geven!


Kinderen in Afrika
lopen altijd met hun broertje of zusje op hun rug!

     
     

Toevallig kwamen we Aminata Kujabi, Fatou Manneh en Haddy Manga tegen,
sponsorkinderen die onderweg naar school waren. Snel foto genomen van ze.

     

Even het hoofd van de school groeten, die laat nog even op de lijst zien hoeveel kinderen er gesponsord worden door Yagana World.

Op deze school worden er 23 kinderen gesponsord.
Totaal worden er 38 kinderen gesponsord uit het dorp Makumbaya door Yagana World.

Daarna naar een klas.
De school was al uit, het is vrijdag en dan gaan de kinderen tot 1 uur naar school, was ik even vergeten!
Gelukkig moest er een klas langer blijven!
 


De kinderen zongen nog een welkomstlied!
 

Tijd geleden dat ik in de schoolbanken zat!
 

Van al onze sponsor kinderen was alleen Betty Jammeh er.

 

Daarna kregen ze allemaal nog een pen van Felia en Kathleen.


De kinderen zongen een lied voor ons,
 en ook wij “zongen” een lied voor hun.
 

Altijd nieuwsgierig wat er gebeurd!

 
     
 

Terug door het dorp lopend komen we deze prachtige dame tegen,
hier geen kinderwagens of buggy`s, nee baby/kind gewoon op haar rug, en de boodschappen op haar hoofd!

 


Hier geen water uit een kraan, hier nog steeds de dorps pomp!

Nog een pomp in het dorp, gerepareerd door ons.
Even testen!

Even met oma praten,
was een "goed" gesprek in hun stammentaal Mandinka!
     


Dag jongens, tot de volgende keer.